
همه چیز در مورد کاخ موزه توپکاپی

کاخ موزه توپکاپی، درواقع موزهای است در استانبول که کلکسیونهای سلطنتی امپراتوری عثمانی را به نمایش می گذارد و مجموعه گسترده ای از کتابها و نسخه های خطی را در کتابخانه خود نگهداری میکند. این مجتمع در یک مجموعه قصر واقع شده است که از حدود سال 1478 تا 1856 به عنوان مرکز اداری و محل اقامت دربار عثمانی سلطنتی بود. این بنا در سال 1924، یک سال پس از تأسیس جمهوری ترکیه، در لیست موزه های استانبول قرار گرفت و افتتاح شد. موزه توپکاپی نه تنها به دلیل معماری و حضور کلکسیونها بلکه بهخاطر به نمایش گذاشتن تاریخ و فرهنگ امپراتوری عثمانی، یه شاهکار قابل توجه است. در این مطلب همراه ما باشید تا شما را با موزه توپکاپی بیشتر آشنا کنیم.
تاریخ موزه کاخ موزه توپکاپی

در طول 600 سال سلطنت امپراتوری عثمانی، حدود 30 سلطان در قصر Topkapı حکمرانی کردند؛ البته حضور در این قصر برای بار اول با «محمد دوم» آغاز شد. شایان ذکر است که قسطنطنیه (استانبول)، پایتخت امپراتوری بیزانس، در سال 1453 تسخیر شد و «محمد دوم» چند سال بعد یعنی در اواخر 1450 دستور ساخت این قصر را صادر نمود. «محمد دوم» که تحت عنوان «مد مد» نیز شناخته میشود.
در سال 1478 در کارخ توپکاپی اقامت گزید و سه نسل بعد از مرگ او، سلطانها مرتباً این مکان را نوسازی کرده و آن را به طور مکرر گسترش دادند. اکنون به عنوان نتیجه میتوان مشاهده کرد که، کاخ تحت تاثیر سبکهای معماری اسلامی، عثمانی و اروپایی طراحی و دیزاین شده است. این کاخ فوقالعاده که اکنون به عنوان موزه توپکاپی شناخته میشود، زمانی در آن 1000 تا 4000 نفر ساکن بوده و زندگی میکرد، که البته 300 نفر از این افراد در حرمسرا سکونت داشتند.
معماری و ساخت کاخ موزه توپکاپی

برای بررسی کاخ موزه توپکاپی باید بیان کرد که طرح اصلی Mehmed یا همان «محمد دوم» که شامل چهار حیاط متوالی بود و با دیوارهای بلند احاطه شده است، همچنان در همان حالت باقی مانده. هر حیاط برای مقاصد و اهداف خاصی مورد استفاده قرار میگرفت و به وسیله دروازهای از حیاط دیگری جدا میشد تا بدین شکل امکان ورود به این مکانها محدود شود. این محدودیت ورودی در خصوصیترین حیاط که درواقع حیاط سوم و چهارم است به بیشترین سطح خود میرسید. بناهای برجای مانده از این کاخ بهطوری کلی از نظر تعداد بسیار کم است و معمولاً یک تا دو طبقه بوده که در طول قرنها عملکرد آنها تغییر یافته است.
حیاط اول
در کاخ موزه توپکاپی، حیاط اول (که گاهی حیاط بیرونی نیز نامیده میشود) بزرگترین و تنها حیاط عمومی است. در زمان امپراتوری عثمانی، هر فرد غیر مسلح میتوانست از طریق دروازه امپراتوری وارد شود. فضای باز این حیاط باعث شده بود که این مکان برای مراسمها و دورهمیها یک گزینه ایدهال به شمار برود.احتمالاً به همین دلیل پرجنبوجوشترین نقطه در کاخ بود. در این بخش از موزه توپکاپی آثار هنرمندان، صنعتگران، نجاران، خیاطان، خوشنویسان و دیگر موارد و صنفها همچنان زنده مانده است.

حیاط دوم
درکاخ موزه توپکاپی، دروازهSalutation که به حیاط دوم منتهی میگردد، میدان دیوان نیز نامیده میشود و زمانی مرکز اداری کاخ بود. فقط بازدیدکنندگان رسمی و اعضای دادگاه میتوانستند وارد این فضا شوند. اعضای شورا چندین بار در هفته برای بحث و گفتوگو در مورد امور دولتی در اتاق گنبد (که بعضاً سالن شورا نامیده میشود) ملاقات میکردند.
وزیر بزرگ (وزیر ارشد) جلسات ایالتی را رهبری میکرد و سلطان گاهی از یک پنجره از یک اتاق کوچک در مجاور برج عدالت، بلندترین بنای کاخ، به آن گوش میداد. اعضای شورا نمیتوانستند سلطان را ببینند، اما از حضور احتمالی او مطلع بودند. فانوس نئوکلاسیک برج همچنین نمایی از کل کاخ را به سلطان ارائه میدهد.

حیاط سوم
دروازه Felicity کاخ موزه توپکاپی مجهز به سایهبان بوده به حیاط سوم یا درونیترین حیاط منتهی میشود که محل اقامت شخصی سلطان و مدرسه کاخ داخلی بود. به این مکان فقط سلطان، اعضای خانوادهاش، خادمانش، ملاقاتکننده مورد تأیید (آن هم بعضی وقتها) میتوانستند وارد شوند.
بازدیدکنندگان از سلطان فقط میتوانستند تا اتاق مخاطب پیش بروند و انتظار میرفت که آدابورسوم سختگیرانه را دنبال کنند. آنها نمیتوانستند با چشمانشان ارتباط برقرار کنند یا مستقیماً با سلطان صحبت کنند؛ اما در عوض سرها و چشمهای خود را پایین انداخته و با مرید یا مترجم سلطان صحبت میکنند.

قبل از این که سلطان «مراد سوم» در قرن شانزدهم اقامتگاه خود را به حرمسرا منتقل کند، آپارتمانهای سلطان در حیاط سوم ساختمان واقع شده بودند که اغلب اتاق مقدس نامیده میشد.
این نام با توجهبه وجود آثار اسلامی، از جمله خرقه، شمشیر و کمان حضرت محمد (ص) در این مکان گذاشته شده است، که تمامی این موارد هنگامی که «سلیم اول» سلسله سرزمینها را در مصر در سال 1517 فتح کرد و خلافت را به عثمانی منتقل کرد، بدست آمد.
حیاط چهارم

در کاخ موزه توپکاپی، حیاط سوم به حیاط چهارم وصل شده و گسترش مییابد که از باغهای آلاچیقدار و غرفه ها تشکیل شده است. در این مکان که به زیبایی تزئین شده است، غرفه بغداد و غرفه ایروان قرار دارد. یکی از برجسته ترین سازه های حیاط چهارم، آلاچیق Iftar (افطار) است که از جنس برنز بوده و طلاکاری شده است؛ اگر ماه رمضان در فصل تابستان قرار میگرفت، سلطانها در این آلاچیق افطار میکردند. بسیاری از سلطانهای عثمانی به گل و باغبانی علاقه داشتند و به همین دلیل باغچههای حیاط چهارم پر از لاله است، همانطور که در زمان حکومت عثمانی وجود داشت.

حرمسرا
در بررسی کاخ موزه توپکاپی مشخص شد که حرمسرا محل زندگی خانواده سلطان بود و از نظر جنیست به شدت تقسیمبندی شده بود. در قرن شانزدهم، زمانی که «مراد سوم» دستور ساخت تعدادی آپارتمان را در این مکانها داد، در واقع حرمسرا به اقامتگاه سلطان تبدیل شد. مانند بقیه قصر توپکاپی، حرمسرا مرتباً نوسازی میشد و با توجه به نیاز رشد میکرد. نتیجه یک طرح چند لایه است که سبکهای معماری متعددی را به نمایش میگذارد.

موزه
با توجه به تاریخچه موزه توپکاپی، در اواسط قرن نوزدهم عبدولمسید اول، دربار شاهنشاهی را از کاخ توپکاپی به کاخ دولماباغچه تازه ساخته شده منتقل کرد. برخی از ساختمانهای کاخ Topkapı عملکرد خود را حفظ کردند و برخی دیگر خراب شدند. وقتی کاخ در سال 1924 به موزه تبدیل شد، بسیاری از ساختمانها مورد بازسازی قرار گرفتند و بخشهایی از مجموعه اغلب به همین منظور یعنی جهت بازسازی بسته میشوند. حائز اهمیت است که این موزه سالانه بیش از سه میلیون بازدیدکننده دارد.

جمع بندی
مشاهده موزههای مختلف میتواند سبب آشنایی شما با تاریخ ان کشور شود. در این مقاله کاخ موزه توپکاپی را برای شما توضیح دادیم. اگر تا به جال به این کاخ مجلل سفر کردهاید میتوانید نظرات و تجربیات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
نظرات کاربران