عوارض خروج از کشور ؛ چراهایی که تمامی ندارند!

قانون پرداخت عوارض خروج از کشور جزو آن دسته از قوانینی است که وقتی مطرح می‌شوند، فشار افکار عمومی را هم با خود به دنبال دارند. همان زمان هم بسیاری از اعضای جامعه، از جمله دانشجویان و دیگر شهروندانی که برای مسافرت خارج از کشور برنامه‌ریزی کرده بودند؛ حسابی در اعتراض به این قانون سنگ تمام گذاشتند. حتی برخی این قانون را با “گرفتن پول زور” مقایسه می‌کردند و می‌گفتند چرا برای رفتن از کشور هم باید پول بدهیم؟! اما خب مثل هر قانون دیگری، قانون پرداخت عوارض خروج از کشور 1401 هم مدافعان خودش را داشت. کسانی بودند و هستند که آن را در راستای گسترش عدالت در جامعه می‌دانند و اعتقاد دارند برای توسعه کشور، چنین قوانینی نیاز است.

به هر حال، این قانون فعلا در کشور رعایت می‌شود و ما نیز قصد داریم که زیر و بم این مساله را در بیاوریم و اگر شما هم سوالاتی درباره این عوارض در ذهن دارید،جهت تهیه بلیط هواپیما به سایت سه کلیک مراجعه کنید.

افزایش نرخ عوارض !

اگر تا به حال به خاطر محدودیت‌های کرونایی بود که خودمان را محصور در خاک پاک میهن می‌دیدیم و خیال می‌کردیم حال که دیگر واکسن‌های سینوفارم و برکت‌مان را زده‌ایم و دنیا هم آن‌ها را پذیرفته، می‌توانیم فرض بالا بودن دلار را فراموش و با خیال راحت خواب سفر( البته موقت) به بیرون از مرزهای پرگهر را ببینیم‌،‌‌ خبر آمد خبری در راه است. آن هم از طرف دولت پربرکت این روزهایمان!

خبر کوتاه بود و پر‌پول؛ عوارض خروج از کشور بالا رفت. مثل تمام چیزهایی که بالا می‌روند تا بال‌های ما را بچینند. اما واقعا این عوارض خروج از کشور چیست و تا چه اندازه بالا رفتنش منطقی به‌نظر می‌رسد! همانطور که این عوارض برای سال 1400 نسبت به سال قبلش بالاتر رفت، از مدت‌ها قبل، خبرها حاکی از افزایش تصاعدی آن برای سال 1401 داشتند. تا مدت‌ها چیزی مشخص نبود و همه منتظر تصمیمات بهارستان نشین‌ها و اهالی پاستور بودیم! حالا که تصمیم نهایی گرفته شده، بد نیست که به همین بهانه ببینیم که اصلا دلیل گرفتن عوارض خروج است کشور چیست و مبلغ آن چقدر است.

اصلا چرا باید برای خروج از کشور عوارض داد؟

احتمالا بسیاری از شما خوانندگان گرامی به دلایل مختلفی همچون زیارت، سیاحت، ادامه تحصیل و… تصمیم به خروج از کشور گرفته و یا از آن خارج شده اید. پس خواه ناخواه عوارضش را هم پرداخته‌اید.

همانطور که برای خروج از شهری به شهر دیگر طبق عرف مرسوم عوارض پرداخت می‌کنیم‌، منطقی‌است که برای خروج از کشور هم مبلغی پرداخت کنیم. سال 1364 بود که سازمان برنامه و بودجه تصویب کرد که مسافران با گذرنامه ایرانی برای خروج از کشور باید مبلغی را پرداخت کنند. مبلغی که قرار بود صرف توسعه گردشگری در کشور شود. مثل تمام قرارهای دیگر!

اما این مبلغ تا سال 98 با عنوان عوارض خروج به حساب شهرداری و پس از آن با تغییر نام به «مالیات خروج از کشور» به حساب دولت واریز می‌شد که طبق گفته خودشان بخش کوچکی از آن صرف توسعه گردشگری می‌شود. پولی که قرار بود در ابتدا تمامش در این بخش هزینه شود.

چگونگی پرداخت عوارض خروج از کشور

این مبلغ تا همین چند سال گذشته که هنوز اینترنت وارد زندگی روزانه مردم نشده و دولت الکترونیک شکل نگرفته بود؛ به صورت حضوری در شعب بانک ملی و یا در فرودگاه‌های بین‌المللی اخذ می‌شد. که صف‌های پرداخت عوارض در فرودگاه‌ها از خاطرات عجیب دوستانی است که می‌خواستند از کشور خارج شوند.

بنابراین اگر مسافری بلیط گرفته‌، ویزایش تایید شده،کارت پایان خدمتش را گرفته و همه چیز برای خروجش آماده باشد، تا مبلغ آزادسازی یا همان عوارضش را پرداخت نکند نمی‌تواند از کشور خارج شود. موضوعی که البته تنها منحصر به ایران  نیست و خیلی از کشورهای جهان نیز این مبلغ را دریافت و صرف رفاه حال مسافران و گردشگران و توسعه صنعت گردشگری می‌کنند.

عوارض خروج الکترونیک

آن دوران اگرچه بسیاری انتظار داشتند که پرداخت عوارض خروج از کشور از طریق عابر بانک عملی شود، اما کمی بعد، روش پرداخت اینترنتی آن مطرح شد. آذرماه سال 95 بود که از قابلیت واریز آنلاین عوارض خروج از کشور رونمایی کردند! بنابراین، هزینه مذکور از طریق سامانه پرداخت الکترونیکی عوارض خروج از کشور پرداخت می‌شد.

نحوه پرداخت آن هم باز مثل تمام کشورهای جهان خیلی ساده تنظیم شد تا آن صف‌های طولانی در فرودگاه‌ها به خاطره‌ها بپیوندند. اما از آنجایی که قانون صف در ایران رابطه تنگاتنگی با قانون پایستگی انرژی دارد‌، صف‌ها از قسمت پرداخت عوارض خارج و چند برابرش به دلایلی که قابل ذکر نیست به صف خروج از کشور اضافه شد!

برای پرداخت عوارض چه مدارکی لازم است؟

هر چیزی که برای هر ثبت نام الکترونیکی باید داشته‌باشیم‌، اینجا هم برای پرداخت اینترنتی عوارض لازم داریم. نام، نام خانوادگی، کد ‌ملی، ایمیلی که فعال و در دسترس باشد، سیم‌کارتی برای دریافت پیامک و داشتن کارت بانکی با قابلیت فعال بودن رمز دوم(رمز اینترنتی)، به همراه مدارک شناسایی معتبر مواردی هستند که حین ثبت نام باید ارائه شوند.

حواس‌تان باشد وقتی ثبت نام‌تان تمام شد؛ بهتر است رسید پرداخت را چاپ و در اختیار داشته ‌باشید تا بتوانید مسئولان مربوطه را مطمئن کنید که پول مورد نظرشان را پرداخته‌اید!

پرداخت عوارض خروج از کشور زمینی یا دریایی ؛ آری یا نه؟!

خودتان چطور فکر می‌کنید؟! قطعا لازم است. قوانین پول گرفتن است که با اما و اگر همراه است و خوشبختانه قوانین پول دادن به دولت در هر شرایطی برقرار است. پس برای خروج از کشور به هر شکلی و به هر دلیلی باید عوارض خروج از کشور را پرداخت کنید. البته نرخ آن بسته به نوع خروج و شکل آن که هوایی‌ یا زمینی یا دریایی باشد، متفاوت است.

معافیت پرداخت خروج از کشور برای چه کسانی است؟

می‌دانم باورتان نمی‌شود اما متأسفانه عده‌ای هستند که این عوارض را پرداخت نمی‌کنند. البته تا امروز، چرا که ممکن‌است کسری بودجه، دولت را علی‌رغم میلش مجبور به گرفتن عوارض خروج از این عده هم بکند.

اما این عده خوشبخت چه کسانی هستند؟

کارکنان و خدمه هواپیمایی و کشتیرانی، دانشجویان بورسیه از خود ایران و نه بورسیه دانشگاه مقصد، جانبازان جنگ تحمیلی که نیاز به درمان دارند، کسانی که گذرنامه‌های سیاسی دارند و مسافران سفر اربعین از پرداخت عوارض خروج معاف هستند. البته لازم است بدانید که نوزادان زیر دو سال نیز نیازی به پرداخت عوارض خروج ندارند. قانونی که تا همین چند سال پیش برای کودکان زیر هفت سال اعمال می‌شد. پس با توجه به روند پیش‌رو به نظر می‌رسد تا چند سال آینده علاوه بر رشد قیمت، شاهد گرفتن عوارض از نوزادان زاده نشده هم خواهیم بود تا مبلغش همچنان برای توسعه صنعت گردشگری هزینه شود!

پس شاید ذکر مجدد این نکته لازم باشد که عوارض خروج از کشور برقرار است و فقط از نوزادان (زیر 2 سال) اخذ نمی‌گردد. علاوه بر آن، برای اینکه بیشتر به افراد مذکور که معاف از پرداخت عوارض خروج هستند حسادت کنید؛ بهتر است این نکته را هم یادآوری کنم که اعضای تیم‌های‌ ملی ورزشی نیز باید عوارض خروج را بپردازند! اما هر چند بار که سفر کنند تنها معادل همان سفر اول را می‌پردازند و به هیچ عنوان معاف از پرداخت عوارض خروج نیستند.

مبلغ عوارض خروج از کشور چقدر است؟

از آنجایی‌که مردم ایران به دلیل ارزش بالای پول ملی تمایل زیادی برای خروج از کشور و خرج پول‌های بادآورده‌شان در آن سوی مرزها دارند، تقاضا برای خروج زیاد شده‌است و دولت محترم نیز ترجیح داده تا برای جلوگیری و حیف و میل بی‌رویه پول ملی، بخشی از این مبلغ را در کشور نگه داشته تا  همچنان آن را صرف توسعه صنعت گردشگری کند! برای همین طرح بالا بردن عوارض خروج را مطرح و به سرعت تصویب کرد. این دلیلی شد برای سر و صدای خبری و اعتراضی بی‌مورد از طرف اکثریت قریب به اتفاق ملت، که بنا به دلایل گفته شده متقاضی خروج از کشور بودند.

اگر اطلاع ندارید که هزینه عوارض چقدر است، بهتر است بدانید که اگرچه عوارض خروج از کشور 99 مبلغ 264 هزار تومان بود اما؛ مبلغ عوارض خروج از کشور 1400 به 400 هزار تومان رسید. در حالیکه همه منتظر بودیم مبلغ عوارض خروج از کشور 1401 به رقم چشمگیری برسد، همان 400هزار تومان اعلام شد!

رقمی که البته برای سفرهای زیارتی متفاوت است. برای مثال، مبلغ عوارض خروج از کشور برای اربعین، حج تمتع و عمره از 110 هزار تومان (برای سفر اول) به 200 هزار تومن رسیده است. رقمی که برای سفرهای بعدی چه زیارتی و چه غیر‌زیارتی بیشتر هم می‌شود. برای مثال برای سفر دوم و سوم غیر ‌زیارتی به‌ترتیب 600 و 800 هزار تومان و برای سفرهای دوم و سوم زیارتی به‌ترتیب 300 و 400 هزار تومان است.