چند حقیقت جالب درباره جنگ ویتنام که نمی دانستید!

ویتنام یکی از دیدنی‌ترین کشورهای جنوب شرقی آسیا است که پیشینه‌ای غنی و بعضا غم‌انگیز دارد. این کشور در گذشته درگیر یک جنگ تاریخی طولانی و خونین شد. درباره جنگ ویتنام حقایق جزئی زیادی وجود دارد که به دلیل تلفات گسترده جانی و وحشیگری‌هایی که آن زمان اتفاق افتاد بسیاری از این حقایق تا سال‌ها برملا نشدند. در ادامه بعضی از حقایق پنهان جنگ ویتنام را برای شما بازگو می‌کنیم تا بیشتر با سرگذشت تلخ این کشور زیبا آشنا شوید. 

رزرو بلیط هواپیما با سه کلیک خوبه!

دخالت آمریکا در جنگ ویتنام

بر اساس مستندات تاریخی کندی رئیس جمهور آمریکا قصد داشت ارتش این کشور را از ویتنام خارج کند اما نمی‌دانست چطور. در زمان ریاست جمهوری کندی، او و مک نامارا به دنبال روشی بودند تا ویتنام را رها کنند در حالی که هنوز به وعده‌های خود درباره آزاد کردن جنوب و حمایت‌های مالی و فنی عمل نکرده بودند. کندی تا قبل از پایان سال 1965 به تمام نیروی ارتش خود نیاز داشت. او می‌خواست با بمباران مناطق مهم و کلیدی و حملات زمینی محدود ویتنام شمالی را مجبور به عقب‌نشینی کند اما آغازکننده علنی جنگ ویتنام نباشد. گفتگو‌های مستندشده کندی و مک نامارا این واقعیت را نشان می‌دهد.

عدم شکست آمریکا در جنگ زمینی

اینکه بگوییم آمریکا در نبرد ویتنام هرگز شکست نخورد یک ادعای اغراق‌آمیز است. ارتش ویتنام شمالی نه سربازان میهن‌پرست داشت نه فرماندهان از خودگذشته، اما چین به آنها سلاح‌های گرم ارزان‌قیمت فروخت. آنها همیشه توسط ارتش آمریکا مغلوب شده بودند و همیشه شکست می‌خوردند به جز نبرد سال 1970 در پایگاه پشتیبانی آتش ریپکورد. این احتمالا اولین شکست آمریکا در جنگ ویتنام بود.

استفاده از AK-47 به جای M-16 در نبرد ویتنام

یکی دیگر از حقایق جنگ ویتنام استفاده سربازان آمریکایی از سلاح AK-47 به جای تفنگ‌های دولتی M-16 بود. اولین نسل تفنگ‌های M-16 در همین دوره تولید شدند. نسل اولیه این تفنگ‌ها اغلب دچار مشکل می‌شد و وسط درگیری شلیک نمی‌کرد. این موضوع باعث شد ارتش آمریکا در نبرد ویتنام سلاح AK-47 که دشمن استفاده می‌کرد را به M-16 ترجیح دهد. سربازان آمریکایی اغلب پس از کشتن سربازان ویتنامی سلاح آنها را برمی‌داشتند. در موزه‌های جنگ ویتنام می‌توانید سلاح‌ها، ادوات توپخانه و سایر وسایل جنگی را از نزدیک ببینید.

جنگی که فقط بین آمریکا و ویتنام نبود

یکی دیگر از حقایق جنگ ویتنام دخالت داشتن کشورهایی مثل استرالیا و نیوزلند است. گرچه بسیاری از نیروهای ضد کمونیست کره جنوبی هم در این جنگ شرکت کردند. رئیس جمهور کره در اوایل سال 1954 قصد داشت در نبرد ویتنام دخالت کند و بیش از 300 هزار سرباز کره‌ای در این جنگ شرکت کردند. ارتش کره جنوبی بیش از 41 هزار نفر تلفات داشت و تقریبا 5 هزار غیرنظامی ویتنامی را کشتند.

جنگجویان معاف از سربازی

بیش از سه چهارم مردانی که در جنگ ویتنام جنگیدند در حقیقت داوطلبانه به ارتش پیوسته بودند. از 8.7 میلیون نفری که بین سال‌های 1965 تا 1973 در ارتش ویتنام خدمت کردند تنها 1.8 میلیون سرباز به خدما سربازی اعزام شدند. 2.7 میلیون نفر از آنها در جنگ جنگیدند و تنها 25 درصد از این تعداد به خدمت سربازی اعزام شدند و باقی به صورت داوطلبی وارد نبرد ویتنام شده بودند. در نهایت تنها 30 درصد از تلفات جنگی ویتنام را سربازان رسمی ارتش تشکیل می‌دادند. 

دخالت نیکسون در پایان دادن به جنگ ویتنام

یکی دیگر از حقایق جالب درباره جنگ ویتنام دخالت رئیس جمهور نیکسون در پایان دادن به این جنگ است. البته نیکسون پیش از پایان دادن به جنگ ویتنام به کامبوج حمله کرد. استراتژی نیکسون این بود که نیروهای آمریکایی را به تدریج از آن منطقه خارج کند و در عین حال نیروهای ARVN را به کمک فناوری، تجهیزات و آموزش مدرن تقویت کند. او همچنین قصد داشت از سایگون نیز حمایت کند. با این حال برای اینکه فشار را بر ویتنام شمالی حفظ کند اجازه حمله به کامبوج و بمباران این کشور را به ارتش داد. این امر خشم بسیاری از مردم و فعالان آمریکایی را برانگیخت و اعتراضات گسترده‌ای در این زمینه در آمریکا برگزار شد.

ردپای مهندسی در جنگ ویتنام

در زمان نبرد ویتنام منابع کمیاب بود و بسیاری از سربازان باید از هرچه در دسترس داشتند برای حفظ جان خود و مردمشان استفاده می‌کردند. یکی از حقایق جنگ ویتنام که کمی هم دردناک است این بود که برای کنترل خونریزی سربازان زخمی از سوپر چسب استفاده می‌کردند چرا که بسیاری از امدادگران جنگی از کمترین امکانات پزشکی برخوردار نبودند. آنها حتی برای تعمیر تیغه‌های هلیکوپترها از چسب نواری استفاده می‌کردند. در جنگ ویتنام از اسلینکی به عنوان آنتن رادیویی استفاده می‌شد. مردم اسلینکی را بر روی شاخه‌های درختان می‌بستند تا برد رادیویی خود را افزایش دهند.

بی‌خبری اذهان عمومی درباره جنگ ویتنام

مردم تا زمان انتشار اسناد پنتاگون چیز زیادی درباره جنگ ویتنام نمی‌دانستند. مجموعه اسناد پنتاگون شامل اطلاعات طبقه‌بندی شده در مورد پیشرفت و وضعیت نبرد ویتنام بود. یکی از کارمندان وزارت دفاع به نام دانیل السبرگ زمانی که متقاعد شد پایان این جنگ پیروزی نیست این اسناد را در اختیار خبرگزاری نیویورک تایمز گذاشت. انتشار این اسناد خشم عموم را برانگیخت، به خصوص که در بین این اسناد خبر کمک دولت کندی به کودتای نظامی 1963 و ترور انگو دین دیم هم به چشم می‌خورد. در بین این اسناد گزارش‌هایی وجود داشت که نشان می‌داد بمباران شمال ویتنام توسط آمریکا کمترین تاثیر منفی بر عزم کره شمالی نداشته است.

حملات شیمیایی در جنگ ویتنام

یکی از حقایق جنگ ویتنام که کمتر به آن اشاره شد استفاده از سلاح شیمیایی بود. یکی از سلاح‌های بحث‌برانگیز که در خلال این جنگ استفاده می‌شد عامل نارنجی بود. عامل نارنجی مایعی بود که توسط نیروهای چریکی دشمن برای از بین بردن پوشش جنگلی بر روی درختان پاشیده می‌شد. پس از جنگ مشخص شد که این ماده شیمیایی باعث ایجاد تومور، نقص‌های مادرزادی و سایر بیماری‌های خطرناک می‌شود. پس از جنگ ویتنام بسیاری از سربازان آمریکایی و مردم ویتنام از عوارض ناشی این ماده شیمیایی رنج می‌بردند. اثرات این ماده حتی تا به امروز هم در بعضی از افراد دیده می‌شود. کودکان زیادی در ویتنام با نقص‌های مادرزادی وحشتناک ناشی از اثرات ماندگار عامل نارنجی به دنیا می‌آیند. ارتش آمریکا از این آفت کش شیمیایی برای از بین بردن پوشش جنگل‌هایی که تحت نظر نیروهای ویت کُنگ بود استفاده می‌کرد.

حادثه خلیج تونکین شایعه نبود

یکی از دلایلی که باعث شد ارتش آمریکا بیشتر درگیر جنگ ویتنام شود حادثه خلیج تونکین بود. این حادثه به دو رویداد در آگوست سال 1964 اشاره دارد. در دوم آگوست ناو شکن USS Maddox توسط اژدر NVA بمباران شد. این ناو نیز با هدف گرفتن 280 نقطه از مواضع دشمن واکنش نشان داد. دولت جانسون هیچ واکنش رسمی به این حمله گسترده نشان نداد. در هر صورت تنش به واسطه افراد ارتش به وجود آمد و در نهایت جانسون به چهره‌ای ترسو و بزدل تبدیل شد. شایعه‌ها حاکی از این بود که حادثه دوم در چهارم آگوست رخ داد. گرچه وزیر مک نامارا در مستند ارول موریس با نام «مه جنگ» که در سال 2003 ساخته شد اعتراف کرد که حادثه دوم هرگز اتفاق نیفتاده است. حتی اسناد پنتاگون نشان می‌داد که ناو مدوکس رفته بود تا کمونیست‌ها را دور نگه‌دارد. در نهایت ثابت شد که آمریکا تنها زمانی وارد ویتنام شده بود که آنها درخواست کرده بودند.

کلام پایانی

جنگ ویتنام یکی از جنگ‌های پر حرف‌وحدیث در طول تاریخ بود و ابعاد بسیاری از این جنگ تا مدت‌ها برای مردم برملا نشده بود. اطلاعات معمول و آنچه در طول جنگ بر مردم ویتنام گذشته بود امروزه در موزه‌های جنگ در سراسر ویتنام به نمایش گذاشته شده است. اما بسیاری از حقایق تا سال‌ها و پیش از فاش شدن اسناد محرمانه پنتاگون برای همه مبهم بود و سوالات بسیاری در این زمینه وجود داشت. در مقاله کوتاهی که از نظر گذراندید پیرامون این جنگ حقایق جالبی را در اختیارتان گذاشتیم امیدواریم این اطلاعات برایتان جالب بوده باشد.