کلیسای جامع میلان | نمادی شگفت‌انگیز از شهر میلان

کلیسای جامع میلان یا کلیسای دوموی میلان (Duomo of Milan) شاهکاری از معماری گوتیک در قلب شهر است: بنای تاریخی زیبایی که شکوه و عظمتش در خاطر همه بازدیدکنندگان نقش می‌بندد.

هزاران مناره و مجسمه حکاکی شده، مانند جنگلی مرمرین، کسانی را که از مترو خارج می‌شوند یا از گالری ویتوریو امانوئل می‌آیند، حیرت‌زده می‌کند.جالب است بدانید ساخت کلیسای جامع میلان در سال ۱۳۸۶ آغاز شد و تقریباً نیم هزاره به طول انجامید. این میراث باستانی به عنوان نماد شهر میلان، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. 

تا آخر این مقاله با ما همراه باشید تا از رمز و راز این بنای باشکوه با‌خبر شوید. 

تاریخچه ساخت کلیسای جامع میلان

کار ساخت کلیسای جامع میلان در سال ۱۳۸۶ زمانی که سبک کلیساهای گوتیک به اوج خود رسیده بود، آغاز شد. در آن زمان، تصمیم بر این شد که کلیسای جدید در منطقه باسیلیکای باستانی سانتا ماریا ماگیوره و سانتا تکلا ساخته شود. بقایای این مکان هنوز در منطقه قابل مشاهده است.

در اکتبر ۱۳۸۷ موسسه ونراندا فابریکا دل دومو  (Veneranda Fabbrica del Duomo) به ریاست ژیان گالزو ویسکونتی، لرد میلان، با هدف ادامه طراحی و ساخت کلیسا تأسیس شد. تصمیم او برای استفاده از سنگ مرمر معدن کاندوگلیا (Candoglia) به جای آجر سنتی لومبارد، انقلابی واقعی در سبک گوتیک پدید آورد و موسسه فابریکا را مجبور کرد برای ساخت این بنا به دنبال مهندسان، معماران، مجسمه‌سازان و سنگ‌تراشان از سراسر اروپا باشد. به این ترتیب، محل ساخت‌و‌ساز کلیسای دومو به فضایی پر‌جنب‌و‌جوش برای تبادل متنوع‌ترین ایده‌ها، تجربیات و مهارت های کارگرانی تبدیل شد که از سراسر قاره می‌آمدند. همین موضوع باعث شد تا کلیسای جامع میلان محل تلاقی مردم و فرهنگ‌ها شده و به‌عنوان اروپایی‌ترین کلیسا در میان کلیساهای گوتیک شهرت یابد. 

قرن چهاردهم و پانزدهم

ساخت و ساز از قسمت اپیس (فرورفتگی بخش شرقی کلیسا که عموماً سمت محراب قرار دارد) با پنجره‌های شیشه‌ای رنگارنگ حیرت‌انگیز و با‌ابهت آن آغاز شد و به‌صورت عرضی تا اولین ورودی شبستان‌ها ادامه یافت.

در ۱۶ اکتبر ۱۴۱۸ پاپ مارتین پنجم که از شورای کنستانس در حال بازگشت بود، محراب عالی کلیسا را تقدیس کرد.

در پایان قرن پانزدهم، بزرگترین معماران و هنرمندان آن زمان، از جمله لئوناردو داوینچی، تلاش کردند تا کار دشوار طراحی ستون‌های تیبوریوم کلیسا را انجام دهند. پس از پایان یافتن این مرحله و اتخاذ تصمیم به اتفاق آرا، کار ساخت و ساز ادامه یافت و مرحله جدیدی با الهام از کار معنوی کارلو بورومئو آغاز شد.

قرن شانزدهم

احکام شورای ترنت (۱۵۶۳-۱۵۴۵) اصلاحات کاتولیکی را در ضدیت با پروتستان آغاز کرد. مداخلات کارلو بورومئو، اسقف اعظم میلان از ۱۵۶۴ تا ۱۵۸۴ و فدریگو بورومئو (اسقف اعظم از ۱۵۹۵ تا ۱۶۳۱) از مفاهیم و فرم‌های معماری و اثاثیه کلیسایی روم پاپی الهام گرفته شده است و اثر قابل‌توجهی در فضای داخلی کلیسای دوموی میلان بر جای گذاشته‌است. این تاثیرات در چارچوب معماری باشکوه پیشگاه، محراب‌های جانبی، سرداب، محل غسل تعمید و کف به‌خوبی قابل مشاهده است. نقاشی زیبای «وادرونی دی سان کارلو» و مجسمه‌های چوبی گروه کر، گواه جالبی از خلاقیت این مرحله تاریخی پربار هستند.

طراحی نمای کلیسا در پایان قرن شانزدهم آغاز شد. زمانی که پایه های پروسپتو (جلوی) آن گذاشته شد، در همین حین نمای باستانی کلیسای سانتا ماریا ماگیوره (که در سال ۱۶۸۳ تخریب شد) از نو ساخته شده بود. نمای کلیسای جامع میلان نیز، همانطور که برای بسیاری دیگر از عناصر معماری کلیسا وجود داشت، باید برای مدت طولانی (تا پایان قرن هجدهم) منتظر می‌ماند تا با یک طرح قطعی تکمیل شود.

قرن هفدهم تا نوزدهم

بین قرن هفدهم و هجدهم، برج تیبوریوم با استقرار گلدسته بزرگی در بالای آن و قرار دادن مجسمه مادونینا (۱۷۷۴) تکمیل شد. این مجسمه باشکوه، نماد شهر میلان است که در میان مردم محلی و گردشگران از محبوبیت بسیار زیادی برخوردار است.  

قرن نوزدهم فعالیت های زیادی در محل ساخت و ساز انجام شد. در آستانه تاجگذاری ناپلئون به عنوان پادشاه ایتالیا و به ابتکار او، کارهای جدیدی برای تکمیل نما (۱۸۱۳-۱۸۰۷) انجام شد. به همین ترتیب، کارهای ساختمانی و تزیینی ادامه یافت، اکثر گلدسته‌ها بر روی پشت بام قرار گرفتند و چندین شیشه ویترای نیز با شیشه‌های لعابی تکمیل شدند.

قرن بیستم

قرن بیستم که با جنگ و درگیری شروع شد، کارهای بازسازی عمده، اولین کاوش‌های باستان‌شناسی در پیازا دل دومو و تکمیل نما با افزودن درها انجام شد که قدمت آن به دوره‌ای نسبتاً جدید (بین سالهای ۱۹۰۹ و ۱۹۶۵) بازمی‌گردد. 

در نیمه دوم قرن بیستم، موسسه فابریکا مرمت کامل ساختاری و محافظتی برخی از بخش‌های پیچیده کلیسای جامع میلان را بر‌عهده گرفت. در دهه‌های شصت و هفتاد، این موسسه پس از مرمت گلدسته‌ها برای دومین بار، مشغول کارهایی بر روی نما شد.

ترمیم استاتیک ستون‌های تیبوریوم در داخل کلیسای جامع میلان قطعاً یکی از پیچیده‌ترین مداخلات بود. در پایان قرن بیستم، اپیس و نما نیز بازسازی شدند. بعدها، گلدسته بزرگ برای سومین بار بازسازی شد. در سال ۲۰۱۶ چالش هیجان‌انگیز بازسازی تیبوریوم و گنبد آغاز شد و قطعا مرمت و بازسازی این بنای پیچیده و باشکوه همواره در طول سالیان ادامه خواهد یافت. 

ویژگی‌های کلیسای جامع میلان

کلیسای دوموی مقر اسقف‌نشینی میلان است و در داخل آن خدمات مذهبی به طور منظم انجام می‌شود. کلیسای جامع میلان، که بیشتر به عنوان دوموی میلان (Duomo of Milan) شناخته می شود، کلیسایی باشکوه است که دارای پنج شبستان، یکی مرکزی و چهار جانبی، با حدود چهل ستون است. شبستان مرکزی ۴۵ متر ارتفاع دارد و ساخت آن با پوششی مرمرین انجام شده‌است.

کلیسای دوموی میلان یکی از بزرگترین کلیساهای کاتولیک در جهان است و دارای ۱۵۷ متر طول، ۱۱۷۰۰ متر مربع مساحت و ظرفیت بیش از ۴۰۰۰۰ نفر است.

نقاشی‌های بزرگی دیوارهای معبد را زینت می‌دهند که نمایانگر صحنه‌هایی از کتاب مقدس است. اسکلت‌های قدیسان مختلف در تابوت‌های شیشه‌ای که در سرتاسر ساختمان پخش شده‌اند، همه در بهترین لباس خود قرار دارند.

فضای داخلی دوموی میلان

بازدید از فضای داخلی کلیسای جامع میلان فوق‌العاده دلپذیر است. پنجره‌های زیبا و رنگارنگ که صحنه‌هایی از کتاب مقدس را به تصویر می‌کشند و نوری اثیری را در کف کلیسا منعکس می‌کنند. شما می‌توانید از پلکان مرمرین به سمت گنجینه کلیسای جامع پایین بیایید تا اشیای پارینه-مسیحی و رومی را ببینید.

فضای داخلی کلیسای جامع میلان ساختار باعظمتی دارد که از صفحات سنگ مرمر تیره بزرگ ساخته شده است. این فضا به لطف ستون‌های مرمری حجاری‌شده بزرگی که به سقف می‌رسد، شکوه و جلال خاصی یافته‌است.

برخی از برجسته‌ترین مکان‌های کلیسای جامع مجسمه بارتولمیوس رسول، قدیس حامی دباغ‌ها است. قدیس با پوست آویزان از شانه هایش، که به‌عنوان اشاره‌ای به شهادت او به تصویر کشیده شده است، دیده می‌شود.

یکی از گرانبهاترین اشیای کلیسای دومو در گنبد پشت محراب قرار دارد: این یکی از میخ هایی است که برای مصلوب شدن مسیح استفاده شده است. این میخ تنها یک بار در سال، در نزدیکترین شنبه به ۱۴ سپتامبر در معرض دید عموم قرار می‌گیرد.

تراس پشت بام

تراس روی پشت بام عملاً به اندازه کل سقف کلیسای جامع بزرگ است. گردشگران می‌توانند به بالای آن بروند و در امتداد تراس قدم بزنند و از یکی از زیباترین مناظر پانورامای میلان لذت ببرند. همچنین تماشای مجسمه‌های روی سقف از نزدیک از جذابیت بسیار زیادی برخوردار است. 

شما می‌توانید با پای پیاده بالا بروید (پله‌ها نسبتاً راحت هستند)، یا از آسانسور استفاده کنید که در این صورت باید هزینه اضافی بپردازید.

دخمه و گنجینه

دخمه در کلیسای سنت چارلز بورومئو قرار دارد، جایی که بقایای او در آنجا دفن شده است. شما همچنین می توانید از گنجینه کلیسای جامع دیدن کنید، اگرچه گردشگران بازدید از آن را چندان توصیه نمی‌کنند ظاهراْ در این محل دیدنی‌های جذاب زیادی وجود ندارد.

تعمیدگاه

شما می‌توانید به قسمت زیرین کلیسای جامع میلان ببینند بروید تا آنچه از کلیسای دی سانتا تکلا و ویرانه‌های تعمیدگاه مسیحی متعلق به قرن چهارم باقی مانده است، ببینید. در مرکز این ساختمان، بقایای یک تعمیدگاه هشت ضلعی بزرگ را خواهید دید؛ جایی که طبق یک افسانه، سنت آمبرویز در سال ۳۸۷ سنت آگوستین را غسل تعمید داد.

چرا باید از کلیسای جامع میلان دیدن کنید؟

کلیسای جامع میلان کلیسایی یا ابعاد بسیار بزرگ است که داخل آن توسط بلوک‌های سنگ مرمر تیره بزرگ ساخته شده است. فضای داخلی دوموی میلان با سبک شیک و باعظمت و با ستون‌های بلند از مرمر و مجسمه‌های حکاکی شده که به سقف می‌رسند، بسیار تحسین‌برانگیز است. در میان این ستون‌ها، تصاویر بزرگی آویخته شده که نمایانگر صحنه‌های مختلف مذهبی است. علاوه بر این، می‌توان اسکلت قدیسان مختلف را که با بهترین لباس‌هایشان پوشیده شده‌اند، مشاهده کرد. از برجسته ترین عناصر می توان به شیشه‌های رنگی زیبای آن و مجسمه بارتولومه رسول اشاره کرد.

چگونه از کلیسای جامع میلان بازدید کنیم؟

گردشگرانی که از شهر میلان گذر می‌کنند، نمی‌توانند بازدید از کلیسای جامع میلان را به‌عنوان نمونه‌ای باشکوه از معماری گوتیک، از دست بدهند. اولین چیزی که در بنای تاریخی باشکوه دوموی میلان به چشم می‌خورد گلدسته‌های فراوانی است که نمادی از شهر میلان به شمار می‌رود.

 برای بازدید و جلوگیری از صف های طولانی که تقریبا همیشه در ورودی وجود دارد، رزرو تور گروهی با راهنما را توصیه می‌کنیم که می تواند شامل صعود به تراس‌های زیبا نیز باشد. گزینه دیگری که پیش‌ روی شما‌ است، بازدید به همراه یک راهنمای خصوصی است که در صورت تمایل شما را برای کشف کلیسای دوموی میلان همراهی می‌کند. 

برای بازدید از کلیسای جامع می توانید بلیط ورودی Duomo + Audioguide شهر میلان یا Duomo Pass Lift + Milan Audioguide را خریداری کنید. مورد دوم شامل کلیسای دوموی میلان، سرداب سنت چارلز، منطقه باستان شناسی، موزه دومو، کلیسای سنت گوتارد و تراس‌های دوومو (صعود با آسانسور) است.

سایر جاذبه های این منطقه

در نزدیکی کلیسای دومو میلان، سفره خانه سانتا ماریا دل گرازیه قرار دارد که در آن می توانید تابلوی نقاشی شام آخر لئوناردو داوینچی، یکی از شناخته‌شده‌ترین آثار این هنرمند ایتالیایی، را تماشا کنید. تابلویی که به‌نظر می‌رسد حاوی اسطوره‌ها و اسرار فراوانی از فرهنگ ایتالیا است. از زمان قرار‌گیری این اثر هنری استثنایی در کلیسای باستانی سانتا ماریا دل گرازیه، این مکان به یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های فرهنگی ایتالیا تبدیل شده‌است.

در فاصله‌ای بسیار نزدیک به کلیسای جامع میلان، گلاری هنری آبروزیانا  (Pinacoteca Ambrosiana) قرار دارد که با هدف الهام بخشیدن به هنرمندان جدید ساخته شده‌است.  اکنون برخی از خارق‌العاده‌ترین شاهکارهای تمام دوران مانند «موسیقیدان» اثر لئوناردو، «سبد میوه» اثر کاراواجو، «ستایش چوپان‌ها» اثر تیزیانو، «مدونا و کودک با سه فرشته» اثر بوتیچلی و «گل در یک گلدان شیشه ای» اثر یان بروگل و بسیاری دیگر آثار شاخص دیگر را در خود جای داده‌است. 

پیش به سوی کلیسای جامع میلان  

همانطور خواندید، کلیسای جامع میلان یا دوموی میلان بزرگترین و استادانه‌ترین ساختمان گوتیک در ایتالیا است. چشم‌انداز روی بام و تراس‌های این کلیسا به واقع غیر‌قابل چشم‌پوشی است. 

 استداندال در ۵ نوامبر سال ۱۸۱۶ این‌طور نقل کرده‌است که:

«هر روز عصر، حوالی یک بامداد، بیرون می‌رفتم تا نگاهی دیگر به دوموی میلان بیندازم. این کلیسا که زیر نور ماه زیبا روشن شده است، چشم انداز زیبا و شگفت‌انگیزی را به جهان ارائه می‌دهد. هرگز هیچ بنایی چنین احساساتی را در من بیدار نکرده است.»

پس اگر دوست دارید مهمترین و باشکوه‌ترین نماد میلان را از نزدیک ببینید و با تاریخ و اسرار دوموی میلان آشنا شوید، بازدید از کلیسای جامع میلان را حتما در برنامه سفر خود به ایتالیا بگنجانید. 

منتظر چه هستید؟ همین حال بلیط هواپیما میلان را رزرو کنید.