خوراکی‌های خیابانی ارمنستانی: 7 غذای خوشمزه که سفر به ایروان را شیرین می‌کند

سفر به ارمنستان تنها بازدید از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی نیست؛ بلکه فرصتی است برای چشیدن خوراکی‌های خیابانی ارمنستانی که هر کدام روایتگر داستانی از فرهنگ و ذائقه محلی هستند. وقتی بلیط هواپیما ایروان را می‌خرید، درواقع راهی دنیایی از طعم‌های تازه، عطرهای دودی کباب‌ها و نان‌های پر شده با سبزیجات تازه می‌شوید. هر گوشه از خیابان‌های ایروان، شما را به یک تجربه متفاوت دعوت می‌کند؛ تجربه‌ای که نه فقط شکم‌تان، بلکه قلب و خاطرات‌تان را هم پر می‌کند.

بهترین خوراکی‌های خیابانی ارمنستان که باید امتحان کنید

اگر دنبال تجربه طعم‌های اصیل و جذاب خوراکی‌های خیابانی ارمنستانی هستید، باید حتماً سراغ غذاهایی مثل لوش کباب، خورواتس، لحم عجین و ژنگیالوف هاتس بروید. این خوراکی‌ها، از مواد اولیه تازه و ادویه‌های سنتی درست شده و هرکدام داستان و طعمی منحصربه‌فرد دارند که به شما حس واقعی سفر به خیابان‌های ایروان و دیگر شهرهای ارمنستان را می‌دهد. مزه‌ای که هم محلی‌ها دوست دارند و هم گردشگران مشتاق را مجذوب می‌کند. با ما همراه باشید ..

لوش کباب؛ همبرگر شرقی با طعم اصیل ارمنستانی

یکی از محبوب‌ترین خوراکی‌های خیابانی ارمنستانی، لوش کباب است؛ کوفته‌های گرد و آبدار از گوشت چرخ‌کرده که چیزی بین همبرگر و کباب لقمه‌اند. این کباب‌های سنتی، ساده و سریع روی منقل یا گریل پخته می‌شوند و معمولاً در نان پیتا یا لواش همراه با پیاز، سبزی، ترشی و گاهی رب فلفل سرو می‌شوند. بافت لطیف، طعم ادویه‌هایی مثل فلفل قرمز شیرین و کمی از همه ادویه ها، باعث می‌شود این اسنک گرم و سیرکننده خیلی زود دل شما را ببرد. در خیابان‌های ایروان یا حتی بازارهای محلی، لوش کباب از آن انتخاب‌هایی‌ست که هم محلی‌ها و هم گردشگران را دور خودش جمع می‌کند.

خورواتس؛ کباب سیخی آتیشی که بوی ارمنستان می‌دهد

در میان خوراکی‌های خیابانی ارمنستانی، خورواتس یا همان شیش کباب ارمنی، یکی از پرطرفدارترین انتخاب‌هاست. این غذا از تکه‌های گوشت بره یا گاو تشکیل می‌شود که بعد از خواباندن در ترکیبی ساده از پیاز، رب گوجه، نمک، فلفل و گاهی کمی شراب قرمز، روی آتش زغالی کباب می‌شوند. نتیجه؟ تکه‌هایی خوش‌عطر، کمی دودی و با طعمی طبیعی که به‌شکل سیخی یا در نان لواش با ترشی و سبزی سرو می‌شوند. خورواتس در بازارها، فودکورت‌های محلی یا حتی گوشه‌ای از خیابان‌های ایروان به‌راحتی پیدا می‌شود و بوی دود و ادویه‌اش از دور هم شما را صدا می‌زند.

لاهماجون؛ پیتزای نازک و تند خیابانی

اگرچه بسیاری آن را «پیتزای ارمنی» می‌نامند، اما لاهماجون یک غذای مستقل و پرهیجان در میان خوراکی‌های خیابانی ارمنستانی است. این نان نازک و تُرد، با لایه‌ای نازک از گوشت چرخ‌کرده‌ی گوسفند یا گاو پوشیده می‌شود که با رب فلفل، رب گوجه، پیاز، سیر، فلفل دلمه‌ای، جعفری و ادویه‌های معطر ترکیب شده‌اند. برخلاف پیتزا، پنیر ندارد و سطح گوشت به‌جای سس، حالتی پِیست‌مانند و چسبیده دارد. لهماجون را اغلب بعد از پخت، با سبزی خردشده یا سالاد ترد می‌پیچند و مثل ساندویچ می‌خورند؛ ترکیبی سریع، گرم و خوش‌طعم که توی هر کوچه‌ای از ایروان می‌شه پیداش کرد.

لاهماجون را معمولاً با قیمت بسیار مناسبی می‌توان در دکه‌های خیابانی پیدا کرد. برای دیدن هزینه تقریبی این غذاها و بقیه خوراکی‌های روزمره، نگاهی به [قیمت غذا در ارمنستان] هم می‌تواند مفید باشد.

ژنگیالوف هاتس؛ طعمی گیاهی در قلب خیابان‌های ایروان

اگر اهل امتحان‌کردن غذاهای گیاهی باشید، ژنگیالوف هاتس یکی از خاص‌ترین خوراکی‌های خیابانی ارمنستانی است که نباید از دست بدهید. این نان نازک و برشته، با ترکیبی از بیش از ۱۵ تا ۲۰ نوع سبزی تازه و محلی پر می‌شود؛ از اسفناج و تره گرفته تا برگ‌های چغندر، سورل، گزنه، حتی برگ بنفشه و کینوآ. پس از پخت روی صفحه داغ، روی آن با کره ذوب‌شده چرب می‌شود تا هم براق شود و هم طعمش کامل‌تر. نتیجه؟ لقمه‌ای داغ، گیاهی، ترد و پر از طعم طبیعت ارمنستان.

کوفته خام؛ طعمی تند، بافتی نرم، تجربه‌ای متفاوت

کوفته خام، یا چی کوفته (Chi Kofte)، یکی از منحصربه‌فردترین خوراکی‌های خیابانی ارمنستانی است که ریشه در فرهنگ آشپزی ارمنیان کیلیکیه دارد. واژه «چی» در زبان ارمنی به‌معنای «نپخته» است و «chepouadz kufte» یعنی همان کوفته‌ای که پخته نمی‌شود، اما با دقتی وسواس‌گونه تهیه می‌گردد. این غذای لذیذ اغلب در مراسم و اعیاد سرو می‌شود و هر خانواده بسته به اصالت منطقه‌ای و سلیقه شخصی، نسخه خاص خود را دارد—برخی تندتر، برخی با بلغور بیشتر، بعضی لطیف‌تر.

کوفته خام سنتی به دو شکل در سفره‌های ارمنی دیده می‌شود: یا به‌شکل لقمه‌های کوچک شبیه تخم‌مرغ که با دست فرم داده می‌شوند، یا به‌صورت پهن‌شده روی بشقاب، با روغن زیتون و پیاز ریزشده، شبیه به کیبه نایه لبنانی. نکته جالب اینجاست که برخلاف همسایگان عرب، ارمنی‌ها معمولاً آن را با نان نمی‌خورند؛ طعمش آن‌قدر کامل است که نیازی به همراهی ندارد.

چورچخلا؛ میان‌وعده‌ای از گردو و انگور

در میان خوردنی‌های خیابانی در ارمنستان، چورچخلا هم فالوده است و هم شیرینی! این خوراکی رنگارنگ از گردوهای به‌هم‌نخ‌کشیده تشکیل شده که چندین بار در شهد غلیظ انگور غلتانده شده‌اند. بعد از خشک‌شدن، چورچخلا شبیه یک آبنبات سنتی آویزان‌شده در بازارهاست که هم سالم است و هم خوش‌مزه.

گاتا؛ شیرینی سنتی ارمنستان که دل‌تان را نرم می‌کند

در میان غذاهای سنتی ارمنی که به‌صورت بسته‌بندی‌شده یا تکی در بازارها هم عرضه می‌شوند، گاتا یک ستاره تمام‌عیار است. این شیرینی خوش‌عطر و لطیف، چیزی بین بیسکویت و کیک است؛ با خمیری ساده از تخم‌مرغ، آرد، کره، ماست محلی (ماتسون) و شکر. روی گاتا پیش از پخت با زرده تخم‌مرغ پوشیده می‌شود تا سطحش طلایی و براق در بیاید. بخش داخلی شیرینی که از ترکیب آرد، کره و شکر درست شده، هنگام پخت کمی سفت می‌شود و بافتی منسجم اما تُرد ایجاد می‌کند.

گاتا نه‌فقط در مراسم و اعیاد، بلکه در بازارچه‌های محلی هم به‌صورت کوچک و تک‌نفره فروخته می‌شود؛ شیرینی‌ای که با یک فنجان قهوه یا چای، تبدیل به یکی از خوشمزه‌ترین سوغاتی‌های ارمنستان خواهد شد.

کجا خوراکی‌های خیابانی ارمنستانی را پیدا کنیم؟

اگر هوس خوراکی‌های خیابانی ارمنستانی کرده‌اید، ایروان مثل یک نقشه‌ی گنج است؛ فقط باید بدانید در کدام کوچه یا میدان دنبال طعم‌های واقعی بگردید. از غرفه‌های شبانه گرفته تا دکه‌های سیار وسط پیاده‌روها، در ادامه لوکیشن‌هایی را معرفی می‌کنیم که حسابی شکم‌گردی‌تان را راه می‌اندازند.

بازارهای شبانه ایروان

غروب که می‌شود، حوالی میدان جمهوری (Republic Square) و خیابان «خوریاناتس» کم‌کم پر از چراغ، موسیقی و دکه‌های غذا می‌شود. در بازار شبانه ورنیساژ (Vernissage) که در امتداد خیابان «آرام» قرار دارد، می‌توانید میان صنایع‌دستی و نقاشی‌ها، غرفه‌هایی را پیدا کنید که لحم عجین داغ، ژنگیالوف هاتس پیچیده‌شده با کره، و چورچخلاهای تازه آویزان سرو می‌کنند. اینجا خوراکی، نور، موسیقی و معاشرت در هم تنیده شده‌اند.

فروشنده‌های سیار

اگر صبح‌ها حوالی خیابان ماشتوتس (Mashtots Ave) یا مقابل دانشگاه دولتی ایروان قدم بزنید، احتمالاً با دکه‌های کوچکی روبه‌رو می‌شوید که لوش کباب را در نان لواش داغ پیچیده و با ترشی به‌دست‌تان می‌دهند. برخی هم کوفته خام تند و سنتی را روی بشقاب یک‌بارمصرف می‌کشند و بدون نان می‌فروشند—درست مثل رسم ارمنی‌ها. گاهی حتی در ایستگاه‌های اتوبوس مثل تیگران متس (Tigran Mets) هم می‌توان خورواتس تازه‌کباب‌شده پیدا کرد.

فودکورت‌های ارزان محلی

اگر ترجیح می‌دهید در فضای سرپوشیده غذا بخورید، سری به بازار بزرگ گوم (GUM Market) بزنید. در کنار میوه‌فروش‌ها و پنیرهای محلی، فودکورت کوچکی وجود دارد که نسخه خانگی سالاد ایچ، گاتاهای کوچک، یا حتی لحم عجین‌ بسته‌بندی‌شده دارد. همه چیز ساده، گرم، و پر از طعم خانه است.

نتیجه‌گیری؛ چرا خوراکی‌های خیابانی ارمنستان را از دست ندهید؟

خوراکی‌های خیابانی ارمنستان، پنجره‌ای است به فرهنگ، تاریخ و ذائقه مردمی که با عشق و مهارت، غذاهایشان را با ساده‌ترین مواد تبدیل به شاهکارهایی بی‌نظیر کرده‌اند. وقتی در خیابان‌های ایروان قدم می‌زنید و بوی لوش کباب و ژنگیالوف هاتس به مشام‌تان می‌رسد، می‌فهمید که سفر فقط بازدید از مکان‌ها نیست، بلکه تجربه‌ی حس زندگی واقعی مردم است. پس اگر می‌خواهید سفرتان رنگ و بوی خاصی داشته باشد، حتماً طعم این خوراکی‌ها را در خیابان‌های ارمنستان بچشید و لذت ببرید.

البته اگر در کنار تجربه غذاهای خیابانی، دلتان برای طعم آشنای خورش و کباب ایرانی تنگ شد، سری به برخی از [رستوران‌ های ایرانی در ارمنستان] بزنید که در شهرهایی مثل ایروان شعبه دارند.