جادویی جهانی به نام پرتاب سکه در آب نماها

در دنیای شلوغ و متنوع امروزی به سختی می‌توان فرهنگ مشترکی را میان جوامع مختلف به صورت جهانی یافت که تمامی اقوام و ملل، ورای تمامی تمایزها به آن معتقد باشند. اما بدون هیچ شک‌وتردیدی انداختن سکه در آب نماها یکی از این موارد محسوب می‌شود. راز پشت پرده این جادوی مسری، برآورده‌شدن سریع آرزوها است. درادامه با ما همراه باشید تا با این سنت قدیمی و باستانی که به دنیای مدرن نیز راه‌یافته‌است آشناگردید. اگر زمانی بعد از انداختن سکه در آب نماها، آرزوی شما به واقعیت پیوست، ما را نیز از دعای خیر خود محروم‌نکنید. در ادامه از راز انداختن سکه در آب نماها پرده بر میداریم :

ترکیب آب و عقیده در دنیای باستان

این سنت قدیمی با آب شروع شد. البته آب برای حفظ زندگی انسان حیاتی است. در حالی که امروزه بسیاری از مردم در جهان توسعه‌یافته آب تمیز و آشامیدنی را به راحتی از شیرهای آشپزخانه خود در دسترس‌دارند، همیشه اینطور نبوده‌است. در عهد باستان چشمه‌ها در بسیاری از نقاط ساده‌ترین مورد برای یافتن آب نبودند. بنابراین، در جایی که آب تمیز در دسترس بود، بسیاری از قبایل اولیه اروپایی معتقد‌بودند که چنین مناطقی هدیه‌ای از جانب خدایان است. چنین بود که اغلب مجسمه‌ای کوچک از یک خدا در کنار چاه‌ها و فواره‌های اولیه در اروپا یافت می‌شود که آنها را به نوعی زیارتگاه تبدیل می‌کند.

اگر خوره تاریخ هستید احتمالاً از قبل می‌دانید، ارائه هدایا به خدایان یک عمل باستانی است که معمولاً برای آرام‌کردن خدایان خشمگین یا به عنوان پرداختی برای درخواست یا دعا انجام می‌شد. در اروپای باستان مردم هنگام فرستادن دعا سکه‌ای را به فواره‌ها و چاه‌ها پرتاب می‌کردند، اینجابود که اولین نسخه اولیه آرزوکردن در دل این سنت پدیدارشد.

راز انداختن سکه در آب نماها ریشه در گذشته دارد!

یک چاه نسبتاً پربار را می‌توان در نورثامبرلند انگلستان یافت که در دوران باستان برای دعا به الهه سلتی چاه‌ها و چشمه‌ها، کوونتینا، مورد استفاده قرارمی‌گرفت. باستان شناسان تاکنون ۱۶۰۰۰ سکه از دوران‌های مختلف امپراتوری روم در این چاه یافته‌اند. جالب اینجاست که بیشتر سکه‌های یافت‌شده در فواره کوونتینا با عیار پایین بودند، دقیقاً مانند مردم امروزی که معمولاً تمایل بیشتری به انداختن یک کم ارزش به آبنماها را دارند. جالب است بدانید که همیشه پای سکه در میان نبوده‌است. چاه پِن ریس در آکسفورد انگلستان مملو از تکه‌های لباس است. در این مورد، تصورمی‌شد که آب دارای قدرت شفابخش است و لباس حامل بیماری است، بنابراین با پرتاب کردن یک دکمه، سنجاق یا تکه‌ای از پارچه در چاه، شفا پیدامی‌کنید. اعتقاد به قدرت شفابخش چاه پن ریس تا قرن هجدهم همچنان رایج‌بود.

نمای مجسم یک سنت باستانی در عصر مدرن

هرچند که این روزها اعتقاد به خدایان که مراقب چاه‌ها هستند یا فکر اینکه آب دارای قدرت شفابخشی است، تا حد زیادی قدرت و برش خود را ازدست داده‌است، اما مردم جهان هنوز هم این سنت باستانی را انجام می‌دهند و در دوران مدرن معمولاً آرزومی‌کنند. اینجاست که راز سکه انداختن در آبنماها مشخص می‌شود و آن چیزی نیست جز، تلاشی برای برآورده‌شدن آرزوها که باتوجه به ریشه‌های باستانی همچنان نزد ملل جهان قابل قبول است.

درآمدی بر معروف‌ترین آبنمای جهان

احتمالا یکی از معروف‌ترین نمونه‌های آبنمای آرزو، فواره تروی در رم است. فواره تروی به عنوان نقطه پایانی یک قنات ۲۱ کیلومتری به نام ویرگو ساخته‌شد که به نام الهه‌ای که سربازان را در هنگام تشنگی و خستگی به سمت آب راهنمایی می‌کرد، نامگذاری‌شد. در اصل، انداختن یک سکه به داخل چشمه قراربود که سلامتی را تضمین‌کند. در نهایت، این سنت به آنچه امروز می‌دانیم تبدیل‌شد: اگر یک سکه را به داخل فواره بیندازید، یک روز به رم بازخواهید گشت. ( جالب است نه؟)

سینما حامل پیامی باستانی در دنیای مدرن

ایده انداختن سکه در فواره تروی در رم در سال ۱۹۵۴ در فیلم سه سکه رایج‌شد. در این فیلم پیشنهاد می‌کرد که اگر دو سکه بیندازید، عاشق یک رومی خواهید‌شد و اگر سه سکه بیندازید، با او ازدواج خواهید‌کرد. از زمان ساخت فیلم این عمل به قدری در بین گردشگران محبوب شده‌است که تخمین زده می‌شود، روزانه حدود ۳۰۰۰ یورو سکه در فواره انداخته می‌شود. بدیهی است که همه آن سکه ها نمی‌توانند برای همیشه در فواره بمانند. به همین خاطر فواره تروی هر روز به مدت یک ساعت تعطیل می‌شود و سکه‌ها توسط موسسه خیریه کاتولیک کاریتاس که هزینه غذا برای فقرا و همچنین پناهگاه‌های افراد مبتلا به ایدز را پرداخت می‌کند، جمع‌آوری می‌شود. سکه‌ها باید تمیزشوند و به ارزش های مختلف طبقه‌بندی شوند و به بانک ارسال‌شوند.

چه بر سر سکه‌های زبان بسته در آب نماها می‌آید؟

در مورد اتفاقی که برای سکه‌ها در دیگر آبنماها و چاه‌های آرزو می‌افتد، باید گفت که گاهی اوقات با تابلویی روبرومی‌شوید که می‌گوید «درآمدها به…منتقل می‌شوند» که تشخیص اینکه سکه‌های شما به کجا ختم می‌شوند را بسیار آسان می‌کند. با این حال حتی در آبنماهای بدون علامت به احتمال زیاد سکه شما جمع‌آوری‌شده و به یک موسسه خیریه اهدامی‌شود، یا شاید برای نگهداری از یک ساختمان تاریخی یا یک باغ وحش هزینه‌شود. ( و در اینجا راز انداختن سکه در آب نماها به اتمام می رسد!)

سوالات پرتکرار