جزیره ممنوعه هند
فهرست مطالب
در دل خلیج بنگال، جزیره‌ای کوچک اما پر از رمز و راز وجود دارد که با نام جزیره ممنوعه هند شناخته می‌شود. مساحت آن چندان بزرگ نیست، اما انزوای مطلقش باعث شده یکی از ناشناخته‌ترین نقاط جهان باقی بماند. هیچ گردشگری اجازه ورود به آن را ندارد و هر تلاش برای نزدیک شدن، با تیرهای بومیان پاسخ داده شده است. همین قوانین سختگیرانه و واکنش‌های مرموز، از نورث سنتینل جایی ساخته که کنجکاوی محققان و ماجراجویان را سال‌ها به خود مشغول کرده است. سرزمینی که هم ترسناک به نظر می‌رسد و هم شگفت‌انگیز؛ جایی که هنوز هم نمی‌دانیم در دل جنگل‌های انبوهش چه می‌گذرد.
جزیره ممنوعه هند کجاست؟
جزیره ممنوعه هند یا نورث سنتینل، در خلیج بنگال و در میان مجمع‌الجزایر آندامان و نیکوبار قرار دارد. مساحت این جزیره حدود ۶۰ کیلومتر مربع است و بیشتر سطح آن را جنگل‌های استوایی پوشانده است.
دور تا دور جزیره نواری باریک از ساحل ماسه‌ای دیده می‌شود و بیرون از آن، صخره‌های مرجانی باقی‌مانده مانند دیواری طبیعی عمل می‌کنند. این موانع باعث شده نزدیک شدن قایق‌ها دشوار شود و همین عامل یکی از دلایل اصلی دور ماندن آن از تماس با دنیای بیرون بوده است. در این جزیره نشانی از کشاورزی یا ساخت‌وسازهای بزرگ وجود ندارد و زندگی بومیان تنها در کلبه‌های کوچک و پراکنده جریان دارد.
چرا به آن جزیره ممنوعه می‌گویند؟
نام جزیره ممنوعه هند به دلیل محدودیت‌های سختگیرانه‌ای است که دولت هند برای ورود به این سرزمین وضع کرده است. قبیله سنتینلی‌ها که تنها ساکنان جزیره هستند، هیچ ارتباطی با دنیای بیرون ندارند و هر تلاشی برای نزدیک شدن به آن‌ها با واکنش تند و گاه مرگبار همراه بوده است.
دولت هند برای حفاظت از این مردم و همچنین جلوگیری از خطر انتقال بیماری‌های ناشناخته، ورود افراد به محدوده جزیره را کاملاً ممنوع کرده است. بر اساس قانون، هیچ کشتی یا قایقی اجازه ندارد در فاصله کمتر از چند کیلومتری جزیره حرکت کند. این تصمیم هم برای حفظ حیات و فرهنگ بومیان گرفته شده و هم برای جلوگیری از خطراتی که می‌تواند جان افراد بیرونی را تهدید کند.
زندگی در جزیره ممنوعه هند
جزیره ممنوعه هند تصویری شگفت‌انگیز از جامعه‌ای دست‌نخورده و ابتدایی ارائه می‌دهد. ساکنان آن در کلبه‌های ساده زندگی می‌کنند، با نیزه از قایق‌های چوبی ماهی می‌گیرند و هیچ پوششی بر تن ندارند. شگفتی ماجرا آنجاست که چنین سبک زندگی، یادآور دوران نوسنگی، تنها چند کیلومتر با جزایری فاصله دارد که در آن فرهنگ‌های بومی با دنیای مدرن درآمیخته و گاه نتایج تلخی داشته است.
«این قبایل ناشناخته قرن‌ها بدون مشکل در این جزایر زندگی می‌کردند؛ اما مشکلاتشان از زمانی آغاز شد که پای بیگانگان به آنجا باز شد.» این سخن مادهومالا چاتوپادیای، انسان‌شناس هندی است که در دهه ۱۹۹۰ به دیدار این قبیله رفت و بعدها سوگند خورد دیگر بازنگردد. او باور داشت مردم این منطقه ممنوعه هند نیازی به دخالت یا حمایت خارجی‌ها ندارند و تنها خواسته‌شان ادامه زندگی در انزوای همیشگی است.
یکی از شناخته‌شده‌ترین رویدادها در سال ۲۰۱۸ رخ داد؛ زمانی که مبلغ مذهبی آمریکایی «جان آلن چاو» بی‌توجه به هشدارهای مکرر بومیان، قدم به این سرزمین گذاشت و جان خود را از دست داد. ماجرای او تنها بخشی از تاریخ طولانی رویارویی بیگانگان با سنتینلی‌هاست؛ از ماهیگیران و تاجران گرفته تا زندانیان فراری و فیلم‌سازان، همه با تیر و کمان‌های مرگبار این مردم ناشناخته مواجه شدند.
البته جزیره نارت سنتینل تنها راز پنهان این کشور نیست؛ در بخش‌های دیگر هم با شگفتی‌هایی روبه‌رو می‌شوید که در مقاله حقایق هند آورده‌ایم.
تاریخچه جزیره ممنوعه هند
جزیره ممنوعه هند بخشی از مجمع‌الجزایر آندامان و نیکوبار در خلیج بنگال است؛ مجموعه‌ای با بیش از ۱۸۰ جزیره استوایی که امروزه به‌عنوان یکی از قلمروهای اتحادیه هند شناخته می‌شود. تنها حدود ۳۰ جزیره از این مجموعه مسکونی هستند و هر یک مردمانی بومی با زبان و فرهنگی متفاوت در خود جای داده‌اند.
نخستین نشانه‌های حیات انسانی در نورث سنتینل به سال ۱۷۷۱ بازمی‌گردد؛ زمانی که یک کشتی کمپانی هند شرقی در دل شب شعله‌های آتشی را در ساحل جزیره مشاهده کرد. در قرن هجدهم و نوزدهم، کشتی‌های اروپایی بارها در جست‌وجوی مسیرهای تجاری از این آب‌ها گذشتند و ردپای خود را در تاریخ این منطقه بر جای گذاشتند. در دهه ۱۸۵۰، بریتانیایی‌ها تبعیدگاهی در جزیره بزرگ آندامان ساختند که تنها ۵۰ کیلومتر با نورث سنتینل فاصله داشت.
اما ماجرای تلخ سال ۱۸۹۶ نام این جزیره را دوباره بر سر زبان‌ها انداخت؛ یک زندانی فراری که با قایقی دست‌ساز به ساحل رسید، چند روز بعد بی‌جان و با زخم‌های ناشی از تیر و کمان بومیان پیدا شد. پیش‌تر هم دریانوردان هندی از «مردانی برهنه با تیرهای آماده شلیک» گزارش داده بودند. چنین روایت‌هایی کافی بود تا این جزیره غیر قابل دسترس برای دهه‌ها، جایگاه خود را به‌عنوان یکی از ناشناخته‌ترین نقاط جهان حفظ کند.
داستان‌های مرموز و حوادث مشهور
جزیره ممنوعه هند در طول سال‌ها شاهد رویدادهای تلخ و پرسر و صدایی بوده است. از مرگ گردشگران و ماهیگیرانی که به‌طور ناخواسته به سواحل آن نزدیک شدند تا تلاش‌های نافرجام محققان برای برقراری ارتباط، همگی تصویری از سرزمینی ترسناک و ناشناخته را در ذهن‌ها ایجاد کرده‌اند.
یکی از شناخته‌شده‌ترین این ماجراها، کشته شدن مبلغ مذهبی آمریکایی در سال ۲۰۱۸ است. جان آلن چاو با وجود هشدارهای دولت هند و مخالفت محلی‌ها، سعی کرد وارد جزیره شود و با بومیان ارتباط بگیرد، اما بلافاصله هدف تیرهای سنتینلی‌ها قرار گرفت و جان خود را از دست داد.
در کنار این حوادث واقعی، افسانه‌ها و تصورات بسیاری نیز درباره این جزیره شکل گرفته است. برخی آن را «سرزمین دست‌نخورده» می‌نامند و برخی دیگر باور دارند که ورود به آن با طلسم و نفرین همراه است. همین روایت‌های واقعی و خیالی، بیش از پیش بر رازآلودگی منطقه ممنوعه افزوده و آن را به یکی از اسرارآمیزترین نقاط جهان تبدیل کرده است.
البته هند فقط به جزایر ممنوعه محدود نمی‌شود؛ مسیر معروفی به نام مثلث طلایی هند (دهلی، آگرا و جیپور) هم وجود دارد که پرطرفدارترین برنامه سفر گردشگران است.
نتیجه‌گیری
جزیره ممنوعه هند همچنان یکی از ناشناخته‌ترین و مرموزترین مکان‌های جهان باقی مانده است. مردمانی که هزاران سال در انزوا زندگی کرده‌اند، فرهنگی را حفظ کرده‌اند که هیچ‌گاه با دنیای مدرن درنیامیخته است. قوانین سختگیرانه دولت هند و مقاومت سنتینلی‌ها باعث شده این جزیره برای همیشه از دسترس عموم دور بماند و تنها از دور بتوان به آن نگریست.
اگرچه ورود به نورث سنتینل غیرممکن است، اما سفر به دیگر بخش‌های هند می‌تواند تجربه‌ای فراموش‌نشدنی باشد. دهلی، پایتخت پرجنب‌وجوش این کشور، نقطه آغاز بسیاری از ماجراجویی‌هاست و با خرید بلیط هواپیما دهلی می‌توان قدم به سرزمینی گذاشت که تاریخ، فرهنگ و رنگارنگی آن در جهان بی‌نظیر است.
سوالات متداول
این جزیره در خلیج بنگال قرار دارد و محل زندگی قبیله سنتینلی‌هاست؛ مردمانی ناشناخته که هیچ ارتباطی با دنیای بیرون ندارند.
بر اساس قوانین دولت هند، نزدیک شدن به جزیره در محدوده چندین مایل دریایی غیرقانونی است. این قانون برای حفاظت از سنتینلی‌ها و همچنین جلوگیری از خطر برای بیگانگان اجرا می‌شود.
باور کارشناسان این است که آن‌ها ده‌ها هزار سال است در این سرزمین بدون تماس با دیگر جوامع انسانی به حیات خود ادامه داده‌اند.
